Verrek, een blog is natuurlijk de plek bij uitstek om je borrel-tafel-verhalen eens op te schrijven. De meeste ideeen die je in het cafe in iemands oor brult blijken een half etmaal later toch utopisch, kinderachtig of gewoon belachelijk. Maar een van mijn stokpaardjes wil ik hier toch graag opschrijven.
Rekeningrijden, meerdere staatssecretaresses hebben de afgelopen jaren een systeem willen verzinnen dat:
– autorijders variabel belast, dus meer rijden is meer betalen
– onzuinige auto’s meer belast dan zuinige auto’s
– Mensen op verschillende tijdstippen en plekken een ander tarief te laten betalen
Veel plannen met tolpoortjes, in te bouwen kastjes en onzettend dure achterliggende plannen. Mijn plannetje is ontzettend simpel, en voldoet aan twee-en-eenhalf van de drie criteria.
Wat we doen is de benzineprijs verhogen. En dan bedoel ik niet verhogen zoals we de prijs van sigaretten en benzine af en toe met een dubbeltje opkrikken, maar verdubbelen of beter nog verdrievoudigen in een keer.
Het geld dat dat oplevert graag investeren in gratis openbaar vervoer en afschaffing van BPM en andere “vaste lasten” voor automobilisten. Hierdoor wordt “bezit” van een auto dus goedkoper, en “rijden” duur.
Laten we hier een over nadenken. Wat gebeurt er vervolgens?
– iedereen is boos op de overheid
– iedereen in een grensstreek gaat over de grens tanken
– iedereen die kan zal met de trein naar zijn werk gaan
– werkgevers zullen alternatieve oplossingen zoeken voor woon werk verkeer
– zuinigheid word een belangrijker beslis-argument dan het nu is bij de aanschaf van een auto.
Heeft dit het gewenste effect? Ja, ja en redelijk
Laten we het doel van rekeningrijden in het achterhoofd houden; de grote steden moeten weer bereikbaar worden, en de almaar groeiende files moet het hoofd geboden worden.
Een grootverbruiker (of dit nu is vanwege het veel-rijden of het bezit van een onzuinige auto) betaalt meer en zal per keer een afweging maken of hij/ zij voor het gratis alternatief kiest. Regionaal gezien zullen in de grensstreek veel mensen hun tank-heil elders gaan zoeken, in de (dichtgeslibte) randstad zullen relatief de meeste mensen daadwerkelijk de hoge brandstofprijzen (moeten) betalen.
Graag gedaan