Oplossing rekeningrijden

Verrek, een blog is natuurlijk de plek bij uitstek om je borrel-tafel-verhalen eens op te schrijven. De meeste ideeen die je in het cafe in iemands oor brult blijken een half etmaal later toch utopisch, kinderachtig of gewoon belachelijk. Maar een van mijn stokpaardjes wil ik hier toch graag opschrijven.

Rekeningrijden, meerdere staatssecretaresses hebben de afgelopen jaren een systeem willen verzinnen dat:
– autorijders variabel belast, dus meer rijden is meer betalen
– onzuinige auto’s meer belast dan zuinige auto’s
– Mensen op verschillende tijdstippen en plekken een ander tarief te laten betalen
Veel plannen met tolpoortjes, in te bouwen kastjes en onzettend dure achterliggende plannen. Mijn plannetje is ontzettend simpel, en voldoet aan twee-en-eenhalf van de drie criteria.

Wat we doen is de benzineprijs verhogen. En dan bedoel ik niet verhogen zoals we de prijs van sigaretten en benzine af en toe met een dubbeltje opkrikken, maar verdubbelen of beter nog verdrievoudigen in een keer.
Het geld dat dat oplevert graag investeren in gratis openbaar vervoer en afschaffing van BPM en andere “vaste lasten” voor automobilisten. Hierdoor wordt “bezit” van een auto dus goedkoper, en “rijden” duur.
Laten we hier een over nadenken. Wat gebeurt er vervolgens?
– iedereen is boos op de overheid
– iedereen in een grensstreek gaat over de grens tanken
– iedereen die kan zal met de trein naar zijn werk gaan
– werkgevers zullen alternatieve oplossingen zoeken voor woon werk verkeer
– zuinigheid word een belangrijker beslis-argument dan het nu is bij de aanschaf van een auto.
Heeft dit het gewenste effect? Ja, ja en redelijk
Laten we het doel van rekeningrijden in het achterhoofd houden; de grote steden moeten weer bereikbaar worden, en de almaar groeiende files moet het hoofd geboden worden.
Een grootverbruiker (of dit nu is vanwege het veel-rijden of het bezit van een onzuinige auto) betaalt meer en zal per keer een afweging maken of hij/ zij voor het gratis alternatief kiest. Regionaal gezien zullen in de grensstreek veel mensen hun tank-heil elders gaan zoeken, in de (dichtgeslibte) randstad zullen relatief de meeste mensen daadwerkelijk de hoge brandstofprijzen (moeten) betalen.
Graag gedaan

Spam

Toch iets geks, ik krijg dagelijks denk ik ongeveer tien mailtjes van mensen die ik niet ken, die mij willen wijzen op Viagra, hypotheken, penisverlengingen of een heleboel te verdienen geld. Nou ben ik een reuze naieve jongen, maar natuurlijk klik ik nergens op. Iedereen weet dat dat ongeveer hetzelfde is als je broodrooster mee in bad nemen.

Wat ik me dus feitelijk afvraag is wie er nog reageren op spam? Wie denkt er als hij ’s morgens met een kop koffie zijn mailbox opstart; “Hee, Viagra, in de aanbieding, laat ik dat even bestellen, dan heb ik het hopelijk morgen al in huis!” Waarom is het dan kennelijk toch de moeite (en risico op vervolging) waard?

illustratie, uit mijn mailbox vanmorgen: You are going to be amazed at how many benefits there are!
Most of our customers come backFor More so be sure to bookmark us!
http://www.forfantasticmeds.com

Immer meer

Als salonsocialist heb je natuurlijk soms je momentjes.

Hoeveel mensen dromen er niet van het salaris van een voetbalinternational, of dat van een tandarts? Beide bevolkingsgroepen zijn in staat zichzelf goed te bedruipen. Dat ze voor dat salaris tamelijk stom werk doen maakt het natuurlijk nog erger. Maar goed.

Gisteren werd bekend dat in een onderzoek onder 58 tandartsen van de 34 gefraudeerd hebben. Zij verdeelden een bedrag van 551.000 euro. Een frauderende tandarts (volgens dit onderzoek dus 59% van de tandartsen) spekt zijn kas dus met gemiddeld 16.205 euro.

In welke beroepsgroep kan iemand zich zo misdragen zonder meteen ontslagen te worden? Ik zie al een kassiere voor me met voor 16.205 euromunten aan zomerzegels onder haar schort. Of een automonteur die voor 16.205 euro per jaar aan olie en koelvloeistof in jerrycans meeneemt.

Hóe kan het dat we het normaal vinden dat mensen die zoiets doen een waarschuwing, of, in de uiterste gevallen, een boete krijgen?

bron: NZA