Met enige angst nam ik gisteren een telefoontje aan. 050- nummer dus dan moet het Iemand Van Vroeger zijn, en dat is natuurlijk meestal geen goed nieuw. Hoewel natuurlijk iedereen hoopt op een onverwachte erfenis zijn dat soort belletjes meestal van oud- huisgenoten die je eindelijk hebben weten te traceren. Dat er nog een telefoonrekening van oktober 2000 openstaat waar Jij nog 250 tikken op het lijstje had staan. Dat Soort Dingen.
Mijn gemoedsrust werd bevorderd toen het iemand van de AGSR Gyas bleek te zijn. En jongen van een compleet andere generatie had met veel plezier mijn onzin stukjes over de deelname van Gyas aan de Varsity gelezen. Of ik dat dit jaar ook weer wil doen aangezien (…even ademhalen..) “Gyas dit jaar echt de Varsity wil gaan winnen”
Dat is natuurlijk schrikken, deelname was een ding, schreeuwen dat je gaat winnen een tweede. Maar om die wedstrijd echt te gaan winnen gaat wel wat ver. Nou ja, wel weer een reden om ergens in april tot mijn knieeen in de modder bier te drinken en vliegende kluiten modder te ontwijken.
Houd er dus maar rekening mee, binnenkort weer stukjes, interviews en achtergrondreportages van mijn hand!