Snellere treinen; een lumineus idee!

Na jaren als student menig intercity van binnen te hebben gezien, heeft het openbaar vervoer een speciaal plekje in mijn hart. Zo speciaal dat ik er nooit meer mee reis. Desalnietemin zou ik graag per trein reizen, omdat ik het diep in mijn hart wel lekker comfortabel vind.
De nadelen in volgorde van belangrijkheid:
– de auto is sneller
– de auto is goedkoper
– de auto is warmer dan een station
– de auto (althans de mijne) is bedrijfszekerder dan de NS
Ik schrok me dus rot toen ik las dat er een oplossing is voor de langere reistijden als gevolg van de nieuwe dienstregeling. Vanaf 2009 (dat is over twee jaar, minder dan de levertijd van een Alfa 159) rijden (een aantal) intercity’ s in Nederland 160 in plaats van 140 km per uur.

Pardon?

Kan dat? Ja, met enkele ” kleine aanpassingen” ter waarde van 70 miljoen euro’s rijden er intercitys 160 kilometers in het uur! Scheelt je op het traject naar Groningen al gauw een minuut of 10. Waarom, in hemelsnaam, heeft nooit iemand dit eerder bedacht? En, belangrijker, hoe hard kunnen intercity’s als het er op aankomt? 170? 180? 210?

Onderwijs

Ik weet van veel dingen een beetje, en van weinig dingen veel. Ik merkte onlangs dat niet iedereen (ongeloofelijk) weet hoe de lijn der grote Citroens er uitziet. Voor mij als liefhebber niet voor te stellen, maar gewoon omdat het mooi is om een reden te hebben om wat mooie foto’s op mijn blog te zetten hierbij een korte uiteenzetting:
Van 1934 tot 1957 was er de Citroen Traction Avant, de eerste voorwielaangedreven productieauto
Van 1955 tot 1975 was er de Citroen DS, volgens velen de mooiste auto ooit
Van 1974 tot 1989 was er de Citroen CX, letterlijk luchtweerstand, ontworpen door Opron
Van 1989 tot 2000 was er de Citroen XM, de auto met de meeste ruitjes, waarvan het dak lijkt te “zweven”
Vanaf 2006 is er de Citroen C6, de nieuwste grote Citroen, die laat zien dat het nog steeds kan.

Beirut/ Corinne Bailey Rae

Op een blog, en vooral je eigen blog, mag alles. Dus als ik toevallig (ergens gelezen) een goed cee-deetje heb gekocht kan ik dat hier aanprijzen. Dus koopt allen (of vraag mij het te branden) de CD van Beirut genaamd The Gulag Orkestar. Een combinatie tussen zigeunermuziek en italiaanse Godfather muziek. Erg leuk. Voor meer muziektips die wat gestructureerder en onderbouwder zijn kijk je op curlysoul van Jan. Persoonlijk al een week blij met Corinne Bailey Rae die me van Den Haag naar Zoetermeer verblijdt.

Google- optimalisatie voor particulieren

 

 Waar vroeger een sollicitatiebrief en referentie voldeden, zorgt internet nu voor een heel nieuw scala aan mogelijkheden om iets te weten te komen over een sollicitant. Gegevens zijn mij niet bekend, maar ik hoor steeds meer dat sollicitanten gegoogled of gehyved worden. Op deze manier heb je nog een andere invalshoek dan het obligate gesprek en het CV. Voor een sollicitatiegesprek trek je natuurlijk je beste pak aan. Je CV poets je zo mooi mogelijk op met alle nobele vrijwilligerstaken van het afgelopen jaar. Maar wat doen we met onze Hyves-account? Die leuke foto waar je dronken tussen twee vrienden staat met een sigaar in je hoofd zal de potentiële werkgever je niet in dank afnemen. Het voordeel is dat je Hyves nog tamelijk kunt afschermen cq zelf inrichten. Bij google gaat die vlieger niet op. Google kijkt naar de meest gelinkte site waar je naam op voorkomt. Zou er geen markt zijn voor een bedrijf wat je google-statistieken aanpast? Matthijs heeft ooit met een vriend traffic4u opgericht, een bedrijf wat internetpagina’s optimaliseert voor zoekmachines. Wellicht kunnen ze ook deze particuliere markt bewerken. Hebben mensen er geld voor over om “schoon” op google over te komen? Of, nog mooier, met fictieve sites waar jij als vrijwilliger voor het rode kruis werkt, een benefiet-marathon onder de drie uur loopt of geprezen wordt als collega bij je vorige werkgever.