Kamelen

Iedereen kent ze; vrienden en kennissen die op vakantie zijn geweest naar Egypte, Tunesië of Marokko. Hoogtepunt van deze vakantie-trips is veelal het verhaal dat een lokale arabier een fors aantal kamelen, geiten en of schapen voor vriendin/ moeder/ dochter wilde betalen. Met glimmende oogjes vertellen volwassen mannen dat ze hun echtgenote hadden kunnen inruilen voor een halve veestapel. Natuurlijk had vader dit aanbod ondanks aandringen van die aarige arabische meneer vriendelijk afgeslagen! Zelfs toen het bod omhoog ging was moeder veilig onder papa’s arm. Vakantie geslaagd.

Natuurlijk gaat er nooit iemand in op zo’n aanbod, dus waarom vragen al die kerels dat dan toch elke keer? Waarom zou je in de zomermaanden alle blonde toeristen van een agrarisch prijskaartje voorzien? Als alle toeristen minimaal één keer moeten worden aangesproken lijkt me dit een aardige dagtaak. Persoonlijk denk ik dat het een stunt is van de lokale VVV’s. Alle mannen leren vanaf hun 14de om toeristen op deze vraag te feteren. De mooiste promotie voor je land die je kunt bedenken! Hulde voor de Marketeer die dit 50 jaar geleden heeft ingevoerd…

How are you?

Net terug van een heerlijke vakantie in Canada en New York. Heel erg veel indrukken opgedaan en genoten van een wel heel diverse vakantie. Van kano-varen in Algonquin Park tot borrelen op een Roof-Top in NYC; veel verder uit elkaar lijkt het leven niet te kunnen liggen. De enige overeenkomst in de engels-talige gebieden was het eeuwige “How are you” in iedere winkel of horeca-etablissement. Of je nu in de kamp-winkel van de camping in Lake Kearney een zak hout koopt, of twee light bier in Soho; iedere N-Amerikaan vraagt je hoe het met je gaat.

Dus een beetje Nederlander zegt dan; welopgevoed als hij is; “erg goed, dank u wel, met u ook alles in orde?”. Of andere vrije intepretaties op dit thema. Fout. Helemaal mis.

How are you beantwoord je met fine how are you of nog beter met een zelfde how are you. Dit alles zonder intonatie en zonder op te kijken van je kassabonnetje/ vingernagels/ schoenveters. How are you is de Amerikaanse vorm van hoi.

Ik vind het stom, vooral omdat ik het na twee weken eindelijk onder de knie had om niet meer glimlachend uit te leggen hoe ik geslapen had, maar norsig te replieren…

PS voor de foto’s check rechtsonder mijn flickr account