Hij had weer geen shawl kunnen vinden vanmorgen. Sinds hij kinderen had was Taco Bavelaar vaker dan hem lief was zaken kwijt. En nu zat hij dus met een koude nek op zijn fiets naar Delft. Een kleine slag zat er nog in zijn voorwiel. Als de slag niet erger werd zou hij hem er vanmiddag nog uit kunnen halen. Het fietspad leidde langs de Vliet die zwart en koud naar hem opkeek. Hij huiverde, die verrekte shawl ook.
Vandaag zal Sean Pieters samen met Kuijk, Ruppert, van Oostveen en stuurman Den Drijver officieel de Oude Vier van Laga worden. In de kleedkamer maken ze grapjes. Sean voelt zijn halsslagader kloppen. Het gevoel van een wedstrijd. van spanning. Meer te verliezen dan te winnen.”De oud-leden krijgen een mooie show!” roept Kuijk tegen niemand in het bijzonder.
Hij zette zijn fiets op de standaard naast het prachtige botenhuis van Laga. Er stonden twee zilveren auto’s op de stoep geparkeerd waar Taco zich tussendoor moest wringen. Opzichtige chromen spiegelkappen prikten in zijn zij. Vroeger stond hier alleen de botenwagen, of de motorfiets van een 10de jaars lid. Hij zuchtte. Tijden veranderen.
De handen van Sean zijn klam als hij de boordrand van de boot vastpakt om deze het botenhuis uit te tillen. Hij loopt achteraan en moet hoog rijken om grip te houden op de Empacher. In zijn magen strijden zijn zenuwen om de boterham met banaan van zoeven binnen te houden.
De jaarlijkse Oud- Ledendag op Laga. Hij kon er moeilijk aan wennen dat hij daar rond liep. Als sporter had Taco hier goede jaren gehad. Hij had het hoogst haalbare, het Wereld Kampioensschap Roeien behaald in zijn top jaren. 5.35 Roeide hij toen in de acht, nog altijd het Laga-record.
Vanaf de boegpositie ziet het er rustig uit. De trage klappen van van Oostveen op slag maken dat Sean weer rustig wordt tijdens het oproeien. De tweedejaars, tegen wie de spar feitelijk gaat, maken ruzie en kijken geïntimideerd opzij. Coach Jan Willem steekt zijn duim op vanaf de kant.
Daar was Eeke! Taco was tweedejaars toen Eeke van Nes lid werd, maar ook toen al voelde hij zich geïntimideerd. Hij, de pezige werktuigbouw student en zij, de ferme jeugroeister die kwam studeren. De blossen op haar wangen waren er nog steeds.
Ruppert werpt hem een blik toe die had kunnen doden. Sean heeft een gortdroge mond en neemt nog snel een slok water. Den Drijver probeert de boot zo goed mogelijk onder de wal te manouvreren.
Vanaf de kant ziet Taco hoe de tweedejaars wegsprinten bij de start. Wonderlijk want de beoogde Oude Vier blijft gewoon liggen. De tweedejaars wordt gemaand terug te komen, maar roeien stug door.
Lafaards! Lafaards! dat is alles wat Sean nog kan denken tijdens deze eerste halen. De start loopt goed. Zoals ze van Jan Willem geleerd hebben. Den Drijver geeft aan dat ze op tempo 38 zitten nu. Netjes. Die rotzakken uit de tweedejaars vier ook. Ze hadden hier zullen winnen. De titel Oude Vier willen opeisen.
In 1997 won Laga de Varsity voor het laatst. “Misschien dit jaar weer,” prevelt Taco hardop. In 1993 waren ze vol voor de overwinning gegaan en werden derde. In 1994 waren ze beter dan ooit maar werden ze tweede achter de Nereus vier met Bartman op slag. In datzelfde jaar werd hij vierde op het WK. Weer geen medaille.
De coach is vol goede moed na de spar sessie. De geklokte tijden zijn top en zelfs Ruppert moet toegeven dat de start waanzinnig goed was. Als ook de president ze feliciteert met de titel Oude Vier 2009 dringt het pas echt tot Sean door. Hij zal er bijzijn in april. Hij roeit in de 127ste Oude Vier van Laga!
Het roerstaafje maakt een klein kolkje in zijn koffie terwijl hij de zoetstof door zijn koffie roert. In een grote teug slaat hij de hete vloeistof achterover. Taco denkt aan Eeke; het mooiste meisje van de wereld. Zijn dochter Eeke die op 5 april haar verjaardag viert. Met een glimlach rond zijn lippen zoekt Taco naar zijn sleutel en stapt op zijn fiets. Naar huis.
diluci.nl 